Jest kilka powodów, dla których warto przyjechać do Jastrowia, zobaczyć miasto i zapoznać się z przepiękną okolicą. Turysta, w zależności od potrzeb, zasobności portfela i zainteresowań, znajdzie tu zarówno komfortowe warunki do wypoczynku, jak również bardzo przyzwoite zakwaterowanie w gospodarstwach agroturystycznych. Będzie mógł zregenerować ciało, a także ucieszyć duszę pięknymi widokami, bliskością przyrody i doznań z nią związanych.
Jastrowie miastem zostało w 1602r., prawa miejskie nadane przez wojewodę potwierdził rok później król polski – Zygmunt III Waza. Stykały się tu trzy kultury, które tworzyły historię miasta – polska, niemiecka i żydowska. W 1772 roku, po utracie przez Polskę niepodległości, Jastrowie stało się niemieckim miastem i znalazło się w granicach Prus. Po II wojnie światowej, od 1945 roku należy ponownie do Polski.
Warto podkreślić, że władze miasta nie stroniły od kontaktów z dawnymi mieszkańcami Jastrowia i okolic, którzy musieli opuścić tereny swojej małej ojczyzny. Świadczy o tym najlepiej historia pani Edeltraut Nagel. Była mieszkanka Jastrowia – Niemka, wykazująca niezwykłą aktywność w nawiązywaniu kontaktów pomiędzy dawnymi i obecnymi mieszkańcami Jastrowia, co jest ewenementem w skali stosunków polsko – niemieckich na tych terenach. Zgodnie z wolą, została pochowana na cmentarzu komunalnym w Jastrowiu, a jej grób stanowi znakomite świadectwo dobrych kontaktów Jastrowian z byłymi mieszkańcami tego grodu.
Polski a także zagraniczny turysta, z pewnością zainteresuje się odnawianymi kamienicami w centrum miasta i innymi znakomicie zachowanymi budynkami: najstarszą budowlą pochodzącym sprzed 400 lat, tzw. Kamiennym Domem (dawniej ratusz miejski), okazałymi budynkami szkół, kościołów, dawnym budynkiem sądu grodzkiego. Świadczą one o tym, że w przeszłości Jastrowie było zamożnym i dynamicznie rozwijającym się miastem. W Jastrowiu znajduje się również najlepiej zachowany w północnej wielkopolsce żydowski cmentarz.
Największym atutem okolic Jastrowia jest przyroda. Ponad 70% powierzchni gminy zajmują lasy. Jest to najwyższa lesistość w Wielkopolsce i jedna z najwyższych w Polsce. Podziw budzą jeziora z czystą wodą i rzeki – największa Gwda, ale i mniejsze; Piława, Rurzyca czy Płytnica. Na tych rzekach wyznaczono szlaki kajakowe. Spływy są bardzo atrakcyjne ze względu na malowniczość krajobrazu, bogatą faunę i florę tych okolic. Zachwycać może rezerwat przyrody „Diabli Skok” i szereg pomników przyrody – kilkusetletnich dębów, wiekowych buków i lip.
Sporym przeżyciem dla turystów będzie przejażdżka rowerem po wytyczonych szlakach. Wysiłek włożony w przejechanie tras Wokół Jastrowskich Jezior lub na Sosnową Górę – najwyższe wzniesienie w okolicy, będzie zrekompensowany wspaniałymi widokami i bliskim kontaktem z nieskażoną przemysłem i motoryzacją przyrodą.
Ciekawą turystyczną przygodą będzie też przejazd rowerem trasą dawnej kolei z Jastrowia do Nadarzyc. Tory na tej trasie zabrane zostały przez Rosjan i wywiezione w głąb Związku Radzieckiego po zakończeniu II Wojny Światowej.
Dla miłośników wędkarstwa polecane są tereny wokół elektrowni wodnej w Jastrowiu na zbiorniku rzeki Gwda oraz w jej nurtach. Nie bez znaczenia jest też bogate runo leśne – jagody, poziomki, maliny, jeżyny i grzyby – w odpowiednich porach roku można się tym nacieszyć, a grzybobranie w tych okolicach na długo zostanie w pamięci.
Interesująco przedstawia się też historia miejscowości lezących w pobliżu Jastrowia. Wszystkie wsie znajdujące się w gminie mają na specjalnych tablicach udokumentowaną historię oraz informacje o ciekawych miejscach, które znajdują się w pobliżu. Szczególnie warto zobaczyć, znajdujące się niedaleko wsi Brzeźnica Kolonia pozostałości po bazie rakietowej, gdzie przechowywane były. Pilnie strzeżone przez Armię Sowiecką, znakomicie ukryte bunkry, w których przypuszczalnie przechowywano głowice z bronią atomową. W latach osiemdziesiątych było to jedno z najbardziej tajnych miejsc w tej części Europy.
Jastrowie i okolice polecić można przede wszystkim tym turystom, którzy uwielbają bezpośredni kontakt z przyrodą, którzy nie muszą do każdego miejsca dojechać asfaltową drogą, którzy w ciszy i spokoju chcą pozbyć się stresu, uciec przed miejskim gwarem i przed zatłoczonymi autostradami i drogami.
